مرور آثار برنده نوبل امسال؛
ایبسن جدید نوشتن را امری عرفانی می داند
به گزارش قائم، یون فوسه نویسنده برنده نوبل ادبیات ۲۰۲۳ که از وی بعنوان ایبسن جدید یاد می شود، مدتی است در دنیای انگلیسی زبان هم مخاطبان خویش را یافته است.
به گزارش قائم به نقل از مهر، رمان نویس، شاعر و نمایش نامه نویس نروژی، یون فوسه - که برای رمان هایش که با مضامین پیری، مرگ ومیر، عشق و هنر دست و پنجه نرم می کنند، مخاطبان رو به رشدی در دنیای انگلیسی زبان یافته است، نویسنده ای پرکار است که حدود ۴۰ نمایشنامه، رمان، شعر، مقاله، کتاب کودکان و آثار ترجمه ای منتشر نموده و مدت هاست به خاطر زبان متعالی و تجربه های رسمی اش مورد احترام بوده است.
آثار فوسه به حدود ۵۰ زبان ترجمه شده و نمایشنامه های وی او را به یکی از پرمخاطب ترین نمایشنامه نویسان زنده جهان بدل کرده است. اما او مدتی است در کشورهای انگلیسی زبان با تحسین زیادی روبه رو شده که بیشتر آن به لطف رمانی با عنوان «سپتولوژی» است که سال پیش نامزد نهایی جایزه کتاب ملی شد و رمانی از وی که نامزد جایزه بین المللی بوکر شد.
او مدت هاست که بعنوان یکی از شانس های جدی دریافت نوبل ادبیات مطرح بوده و حتی سال ۲۰۱۳، شرط بندی های بریتانیایی روی او تاکید داشتند. هنگامی که سر انجام او انتخاب دریافت این جایزه شد در حالی سازمان دهندگان جایزه نوبل توانستند به او اطلاع بدهند که فوسه درحال سفر به روستایی در ساحل غربی نروژ بود که در آن جا خانه ای دارد.
فوسه در پاسخ به این سؤال که هدفش از عرضه آثارش به خوانندگان چیست، گفت امیدوار است آنها بتوانند نوعی آرامش را در نوشته هایش یا از راه آنها بیابند.
نمایشنامه های فوسه با آثار دو برنده دیگر جایزه نوبل یعنی هارولد پینتر و ساموئل بکت مقایسه می شود و وی را حتی به یاد هنریک ایبسن، نمایشنامه نویس مشهور نروژی، «ایبسن جدید» می نامند.
او سال ۲۰۱۴ در مصاحبه ای به گاردین اظهار داشت: من فضای خودم را در جهان ایجاد کردم و این جا جایی است که در آن احساس امنیت می کنم.
فوسه در جوانی کمونیست و آنارشیست بود. وی که در رشته ادبیات تطبیقی در دانشگاه برگن تحصیل کرده به جای بوکمال که زبان نروژی پرکاربردتری برای ادبیات است، به نینورسک، زبان اقلیت می نویسد. در حالیکه برخی استفاده او از نینورسک را بعنوان یک بیانیه سیاسی تفسیر کرده اند، فوسه گفته است که این فقط زبانی است که او با آن بزرگ شده است.
معروف ترین آثار فوسه شامل رمان های «مالیخولیا» است که در ذهن یک نقاش گرفتار شکست ذهنی می گذرد، رمان «صبح و عصر» او که با لحظه تولد قهرمان داستان شروع می شود و با آخرین روز زندگی او تمام می شود. و اثر هفت جلدی «سپتولوژی» که بیشتر از ۱۰۰۰ صفحه دارد و در رابطه با دو هنرمند مسن است که امکان دارد یک نفر باشند: یکی به موفقیت رسیده است، در حالیکه دیگری الکلی شده است.
گرچه فوسه کارش را بعنوان شاعر و رمان نویس آغاز کرد، اما بعنوان نمایشنامه نویس به شهرت رسید. از اواخر دهه ۱۹۹۰ او به مدت ۱۵ سال روی تئاتر تمرکز کرد و به شکل گسترده برای تولید بین المللی نمایشنامه هایش سفر کرد، اما باردیگر به داستان نویسی بازگشت؛ سفر را متوقف کرد، الکل را کنار گذاشت و به دین کاتولیک گروید. وی نوشتن را نوعی ارتباط عرفانی خوانده است.
او در مصاحبه ای ایمیلی که پنجشنبه انجام داد اظهار داشت که دهه ها نوشتن به او فروتنی را آموخته است و انتظار داشتن را کنار گذاشته است.
این نویسنده اظهار داشت: وقتی آغاز به نوشتن می کنم، هیچگاه مطمئن نیستم که بتوانم کار جدیدی خلق کنم. هیچگاه از قبل برنامه ریزی نمی کنم، فقط می نشینم و آغاز به نوشتن می کنم و در یک جای معین این احساس به من دست می دهد که کار از قبل نوشته شده و من فقط باید پیش از ناپدید شدن آنرا روی کاغذ بیاورم.
آدام زی لوی، ناشر آمریکایی فوسه که از سال ۲۰۲۰ آغاز به انتشار آثار وی کرده است، اظهار داشت: کار او می تواند به طرز فریبنده ای ساده باشد. نثر او اغلب بسیار حجم کمی دارد، اما خواننده را شگفت زده می کند. جملات او تاب می خورند، از یک جا شروع می شوند و در نقطه ای باردیگر به همان جا بازمی گردند.
دمیون سرلز، یکی از مترجمان انگلیسی زبان فوسه هم در رابطه با آثار وی گفته است: یکی از مفاهیم کلیدی که وی در داستان هایش از آن استفاده می نماید صلح است. یک صلح واقعی حتی اگر اتفاق های رخ دهد که سخت هستند مثل مردن افراد و طلاق.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب