قائم فرهنگ مهدویت
قائم : فرهنگ مهدویت

سفارش رهبر انقلاب دعای مکارم الاخلاق را زیاد بخوانید به علاوه صوت

سفارش رهبر انقلاب دعای مکارم الاخلاق را زیاد بخوانید به علاوه صوت

به گزارش قائم، رهبر معظم انقلاب از دعا بعنوان داروی شفابخشی یاد کردند که بیماری های اخلاقی را شفا می دهد و سفارش کردند که دعای بیستم صحیفه سجادیه معروف به دعای مکارم الاخلاق امام سجاد(ع) را زیاد بخوانید.


دریافت 24 MB امروز دهم مرداد مصادف با ۲۵ ماه محرم و بنا به روایتی سالروز شهادت امام سجاد(ع) است؛ امامی که دو یادگار ماندگار نه فقط برای شیعیان و جهان اسلام از خود به جای گذاشت که اندیشمندان و آزادمردان جهان هم از آن بهره می برند. این دو یادگار شامل صحیفه سجادیه و رساله حقوق است که طی قرن ها برای شیعیان الگوی سبک زندگی و چگونه زیستن را آموخته است.
صحیفه سجادیه بعد از قرآن و نهج البلاغه بعنوان مهم ترین میراث مکتوب شیعه به نامهای خواهر قرآن و انجیل خاندان معروف است. امام سجاد (ع) خیلی از معارف دینی مانند خداشناسی، جهان شناسی، انسان شناسی، فرشتگان، رسالت انبیا، جایگاه پیامبر(ص) و خاندان (ع)، گرامی داشت اعیاد، مسائل اجتماعی و اقتصادی، اشارات تاریخی، فضایل و رذایل اخلاقی، آداب دعا، تلاوت قرآن، ذکر، نماز و عبادت را به زبان دعا مطرح نمودند.
حضرت امام خمینی (ره) در وصیت نامه سیاسی الهی خود از صحیفه سجادیه بعنوان نمونه کامل قرآن صاعد یاد کرده و افزودند: صحیفه سجادیه از بزرگترین مناجات عرفانی در خلوتگاه انس است که دست ما کوتاه از نیل به برکات آن است؛ آن کتابی است الهی که از سرچشمه نور اللَّه نشأت گرفته و طریقه سلوک اولیای بزرگ و اوصیای عظیم الشأن را به اصحاب خلوتگاه الهی می‏ آموزد.
صحیفه سجادیه شامل ۵۴ دعاست که یکی از معروفترین دعاهای آن دعای بیستم معروف به دعای مکارم الاخلاق است. رهبر معظم انقلاب در مناسبت های مختلف به مردم بخصوص جوانان و دانشجویان سفارش کردند که این دعا را زیاد بخوانند. ایشان یک مرتبه فرمود «دعای شریف مکارم الاخلاق را زیاد بخوانید تا ببینید آن چیزهایی که امام سجاد ضد السّلام در این دعا از خدا خواسته است، چیست.» و در جایی دیگر فرمود «با کلمات ائمّه، با دعاهای صحیفه سجادیّه، با این داروهای شفابخشی که می تواند بیماری های اخلاقی ما را شفا بخشد و زخم های وجود ما را درمان کند، خودمان را آشنا نماییم.» (۱۳۷۹/۷/۱۴)
رهبر انقلاب در دیدار با دانشجویان فرمود «دعاهای صحیفه همه اش خوب است امّا من اگر بخواهم سفارش کنم، دعای پنجم و دعای بیستم که معروف به دعای مکارم الاخلاق [است را میگویم]» ( ۱۳۹۵/۰۴/۱۲) برخی افراد به جنبه کمی دعا اصرار دارند تا جنبه کیفی آن و بنابراین تلاش دارند تا دعاهای وارده را تا پایان قرائت کنند ولی رهبر انقلاب تاکید دارند «صرفاً خواندن دعا مقصود نیست و دستاوردهای معرفتی دعا درصورتی که با تدبر همراه باشد به دست خواهد آمد. من به شما جوانان سفارش میکنم که بروید صحیفه سجادیه را بخوانید و در آن تدبّر کنید. خواندنِ بی توجّه و بی تدبّر کافی نیست.»(۱۳۷۲/۴/۲۳)

بر همین مبنا ایشان از مردم خواستند تا با این دعا انس بگیرند. بنابراین فرمود «دعای مکارم الاخلاق که حقیقتاً هر فقره و جمله از آن، یک معرفت بزرگ است، برای انسان مؤمن یک درس زندگی است. جا دارد کسانی که اهل مطالعه و تدبّر یا اهل دعا و تضرّع هستند، با دعای مکارم الاخلاق اُنس بگیرند و آشنا گردند.»(۱۳۷۴/۰۱/۰۳)
یکی از نکات مهم در دعای مکارم الاخلاق توجه به مبانی معرفتی و اعتقادی است و رهبر انقلاب در این حوزه فرمود: وقتی مبانیِ معرفتی ضعیف بود، طبعاً نمی تواند آنها را در مقابل حوادث، در مقابل سؤال ها، در مقابل ابهام ها حفظ کند و در صراط مستقیم نگه دارد. لذاست که به نظر من به مسائل ایمانی و مسائل اعتقادی و معرفتی بپردازید و دعای معروف به مکارم الاخلاق این جوری است «اَللَهُمَّ بَلِّغ بِایمانی اَکمَلَ الایمانِ وَ اجعَل یَقینی اَفضَلَ الیَقین»؛ می گوید یقین را دارم امّا یقین مرا بهترین یقین قرار بده. «وَ انتَهِ بِنیَّتی اِلی اَحسَنِ النِّیّات وَ بِعَمَلی اِلی اَحسَنِ الاَعمال » تا آخر این دعا. دعا البتّه دعای عجیبی است. من سفارش می کنم که عزیزان، جوان ها با این دعای بیستم صحیفه سجّادیّه آشنا بشوند. (۱۳۹۹/۰۲/۲۸)

رهبر انقلاب در رابطه با فرازی مهم از دعای مکارم الاخلاق فرمود: «و استعملنی بما تسألنی غداً عنه» فردا؛ در روز قیامت، از من سوال خواهی کرد؛ پروردگارا! حالا کمک کن که آن چیزی را که بناست فردا از من سوال کنی، من جوابش را امروز در عمل خودم آماده کنم»(۱۳۸۶/۴/۱۴)
«یکی از امتیازات کار برای حکومت اسلامی و دولت اسلامی همین است که اگر درصورتیکه کار برای خدا شد، کار تبدیل می شود به عبادت؛ خود آن امضایی که می کنید، آن کاغذی که می نویسید، آن حرفی که می زنید، می شود یک عبادت. در دعای مکارم الاخلاق این جمله هست «وَ استَعمِلنی بِما تَسأَلُنی غَداً عَنه»... فردا در قیامت یقه ما را می گیرند که چرا فلان کار را نکردی. برخی از کارها را که نباید بکنیم، می نماییم -خب این را همه می دانیم- برخی از کارها را باید بکنیم، توجّه نمی نماییم، غفلت می نماییم، تنبلی می نماییم، ملاحظه این و آنرا می نماییم و آن کارها را انجام نمی دهیم؛ از ما سؤال می کنند.»(۱۳۹۸/۲/۲۴)

فراز دیگری که در این دعا مورد توجه است، مبحث ذلیل دانستن خود در مقابل مردم است که حضرت آیت الله خامنه ای در این حوزه فرمود: هرچه بالاتر می روید، خودتان را در مقابل خدا و در مقابل خلق خدا [کوچک تر ببینید]؛ در دعای مکارم الاخلاق به ما یاد داده اند که هرچه خودمان در چشم مردم بالاتر می رویم، در «اِلّا حَطَطتَنی عِندَ نَفسی مثِلَها»؛ هرچه مقاممان پیش مردم بالاتر می رود، در نفْس خودمان به همان مقدار پایین تر برویم. توجّه نماییم به مسئولیّتمان، توجّه نماییم به کوتاهی هایمان، توجّه نماییم به ضعف هایمان، به نقص هایمان(۱۳۹۴/۹/۴)




ایشان همینطور به ابعاد جدیدی از تقوا در دعای مکارم الاخلاق اشاره کردند که به شرح زیر است:
۱) گسترش عدالت، بالاترین رتبه تقوا است
«و البسنی زینة المتّقین» در این چیزها اول، «فی بسط العدل»؛ گستردن عدالت. عدالت را در بین جامعه مستقر کنیم؛... عدالت قضایی، عدالت اقتصادی، عدالت در گزینش ها، عدالت در تقسیم منابع و فرصت های کشور بین گروه ها، عدالت جغرافیائی، اینها مسائل خیلی مهمی است؛ اینها همه نیازهای ماست. گستردن عدالت، بالاترین رقم های تقواست؛ این از یک نماز خوب، از یک روزه روز گرم تابستان بالاتر است.(۱۳۹۰/۵/۱۶)

۲) کنترل عصبانیت در جمع دوستان و مؤمنین، مصداق تقواست
«و کظم الغیظ»؛ فرو خوردن خشم. یک وقت هست که شما یک فرد معمولیِ متعارفی هستید، خشم شما نسبت به یک برادر دینی است، نسبت به یکی از اهل خانواده است، نسبت به یکی از کارکنانتان است - کظم غیظ خیلی فضیلت دارد؛ «و الکاظمین الغیظ و العافین عن النّاس» - یک وقت هم هست که شما یک مسئول اجتماعی هستید، جایگاهی دارید؛ حرکت شما، اثبات و نفی شما، قول و فعل شما در جامعه اثر می گذارد؛ در یک چنین شرائطی، خشم شما دیگر با خشم یک آدم معمولی برابر نیست... «فرو بردن خشم در مقابل دوستان. بحث اینجا دوستان است. در مقابل دشمنان باید غیظ داشت؛ «و یذهب غیظ قلوبهم». در مقابل آن دشمنی که با هویت شما، با موجودیت شما مخالف است، آنجا خشم می شود خشم مقدس؛ آن اشکالی ندارد. نه در جمع مؤمنین، در میان افرادی که مأمور به رفتار مسلمانی با آنها هستیم، خشم و حالت عصبانیت نباید باشد. خشم به انسان ضرر میزند.» (۱۳۹۰/۵/۱۶)
۳) فرو نشاندن آتش اختلاف گروهی یا جناحی از کارهای لازمه تقواست
مورد سوم از مصادیق تقوا فرونشاندن آتش اختلاف و انشعابات است. «و اطفاء النّائرة؛ یکی از کارهائی که لازمه تقوای ماست، فرو نشاندن آتش است. این شعله ور شدن آتش - مراد، همین آتش های اختلافاتی است که مابین مجموعه ها هست، بین گروه ها هست، بین دستگاه ها هست - در حکم آتش سوزان است... تلاش همه باید این باشد که اطفاء کنند. نباید بر روی آتش بنزین پاشید، نباید آتش ها را مشتعل کرد. این که ما مکرر در مکرر سفارش می نماییم به دوستان، به مسئولین، به کسانی که تریبون دارند، به کسانی که حرفشان یا به صورت عموم یا در بخشی از فضای کشور منعکس می شود، که گفته ها را، زبان ها را، اظهارات را، تعبیرات را کنترل و مراقبت کنند، به خاطر اینست. گاهی اوقات یک تعبیری نه فقط ضد اطفاء نائره است، بلکه مشتعل کردن هرچه بیشتر نائره است؛ اطفاء نیست، بلکه ضد اطفاء است.»(۱۳۹۰/۵/۱۶)

۴) جذب افراد جامانده از جماعت مسلمین از مصداق های تقواست
«و ضمّ اهل الفرقة»؛ این کسانی که از جماعت مسلمین جدا می شوند، از جماعت کشور فاصله می گیرند، کوشش کنید اینها را نزدیک کنید، منضم کنید. کسانی که میانه راه هستند، اینها را به منزل مطلوب برسانید. نگذاریم با رفتار ما، با عمل ما، با اظهارات ما، با منش ما، کسانی که یک ایمان نیمه کاره ای دارند، بکلی از ایمان ببُرند؛ کسانی که نیمه ارتباطی با نظام دارند، از نظام منقطع شوند. عکس این عمل کنیم؛ کسانی که در نیمه راه هستند، اینها را جذب نماییم. مصداق های تقوا و شعب تقوا اینهاست.»(۱۳۹۰/۵/۱۶) )

۵ و ۶) اصلاح میان افراد و چشم پوشی از ضعف افراد، از ابعاد دیگر تقواست
«پنجم و ششم از ابعاد تقوا عبارت از اصلاح میان افراد و چشم پوشی از نقاظ ضعف افراد است. «و اصلاح ذات البین»؛ میانه افراد را اگر اختلافی وجود دارد، اصلاح نماییم. «و افشاء العارفة و ستر العائبة»؛ در رابطه با اشخاص، نقاط مثبت را، نقاط خوب را افشاء نماییم، منتشر نماییم. از کسی، از مسئولی کار خوبی سراغ دارید، این را بیان کنید و بگوئید. نقطه ی مقابل؛ اگر درصورتیکه نقطه منفی سراغ دارید، این را افشاء نکنید. افشاء نکردن معنایش این نیست که نهی از منکر نکنید؛ چرا، به خود آن کسی که به کارش اشکالی وارد است و باید ایراد گرفته شود، گفته بشود اما افشاء کردن این چیزها مصلحت نیست.(۱۳۹۰/۵/۱۶)




منبع:

1403/05/11
15:21:43
5.0 / 5
620
تگهای خبر: اسلام , اسلامی , امام , بیماری
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)

تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
لطفا شما هم نظر دهید
= ۵ بعلاوه ۲