روایات شیعه و سنی درباره ولادت امام زمان(ع) چه می گویند؟
به گزارش قائم درباره‌ی روایات ولادت امام زمان (ع) بحث های بسیاری در بین علمای حوزه چه در بین متاخرین و چه در بین علمای جدید وجود داشته و دارد.
برخی ازروایات ولادت امام زمان (ع) مستند و به قول علماء موثق هستند و بعضی از این روایات ضعیف اند. برخی از روشنفكران یا منتقدان جدید با استناد به روایات ضعیف، شبهاتی را مطرح كرده و می كننند كه روایات ولادت امام زمان ضعیف هستند. خبرآنلاین با طرح این مورد به بررسی و پاسخ به این شبهات پرداخته است: پرسش محوری این است كه چگونه باید روایات تولد امام زمان(، ) را مورد بررسی قرار داد و آیا این روایات متواتر و صحیح هستند ؟
انواع محدثان شیعه:
محدثان شیعه حدیث را به چهار قسم زیر تقسیم كرده اند:
۱. صحیح: و آن خبری است كه سلسله سند توسط رجالی موثق و امامی مذهب به معصوم منتقل گردد.
۲. حسن: خبری است كه رجال سند تماماً و در هر طبقه امامی مذهب و ممدوح باشند، ولی تنصیص بر عدالت هر یك نشده باشد.
۳. موثق: خبری است كه نسبت به كلیه افراد ناقلین، تنصیص به توثیق شده باشد، گرچه برخی از رجال سلسله سند غیرامامی می باشند.
۴. ضعیف: خبری است كه حداقل یكی از شروط این خبرها را نداشته باشد.
دسته بندی روایات ضعیف:
بزرگان حدیث، ضعیف را از آن رو نقل كرده اند كه شاهد باشد نه به تنهایی ملاك عمل واقع شود. با عنایت به مطالب بیان شده درباره‌ی روایات ولادت امام زمان (ع) چند نكته زیر مطرح است:
اول: همه‌ی این روایات ضعیف نیستند بلكه در بین آنها حدیث صحیح، موثق و حسن هم وجود دارد. علاوه این كه اغلب افرادی كه درباره‌ی آنان تضعیفی وارد شده، توثیقاتی هم دارند و این كه گفته می شود تضعیف بر تعدیل مقدم است در همه جا و به صورت اطلاق اینگونه نیست كه تضعیف بر تعدیل مقدم باشد؛ چونكه امكان دارد صفت مخصوصی، در نزد تضعیف كننده از اسباب ضعف شمرده شود، در صورتیكه دیگران آنرا از اسباب ضعف ندانند. پس در صورتی به قول تضعیف كننده ترتیب اثر داده می شود كه علت تضعیفش را بیان كند. عسقلانی در مقدمه كتاب لسان المیزان نوشته است: در صورتی تضعیف بر تعدیل مقدم می شود كه علت آن ثابت و تعیین شده باشد و در غیر آن صورت، كلام تضعیف كننده اعتبار ندارد. پس نمی توان به صورت اطلاق و عموم اظهار داشت: همه جا تضعیف بر تعدیل مقدم است. اگر بنا باشد به تمام تضعیفات ترتیب اثر بدهیم كمتر حدیثی از طعن و قدح سالم می ماند.
دوم: باید دانست كه خیلی از احادیثی كه در اصطلاح متأخرین ضعیف است، به عقیده قدمای شیعه در شمار احادیث صحیح است؛ چونكه آنان ملاك صحت را وثوق و اعتماد به صدور حدیث از امام می دانستند و پاره ای از احادیث ضعیف مورد اعتماد پیشوایان علم الحدیث بوده است؛ چونكه اصطلاح متأخرین، با چشم پوشی از قراین و ضمایم خارجیه است. ازاین رو، چون احادیث مزبور به واسطه قرائنی مورد وثوق و اعتماد متقدمین بوده، صحت آنها بی ملاك نیست.
سوم: اگر اغلب آن احادیث ضعیف باشند ولی چون كثیرند و روات و نویسندگان آنها هم زیادند بعض آن احادیث بعض دیگر را تقویت می كند و بر روی هم مفید یقین می گردند. به عبارت دیگر راجع به تولد امام زمان مهدی موعود(عج) سنّی و شیعه احادیث زیادی نقل كرده اند و یك امر مسلمی است. هر چند ادعای تواتر لفظی بر این احادیث نمی توان كرد ولی شكی نیست كه متواتر معنوی هستند یعنی از مجموع این روایات انسان یقین به تولد امام زمان(عج) پیدا می كند.
دلائل تاریخی و روایی از ولادت حضرت مهدی (ع)
ادله تاریخی و روائی ولادت و حیات حضرت مهدی (ع) زیاد است ؛ ما برای نمونه به چند سند تاریخی اشاره می كنیم:
1- خیلی از دانشمندان نامدار اهل سنت پذیرفته و در كتاب هایشان متذكر شده اند كه: مهدی موعود فرزند امام حسن عسكری (ع) است ودر سامراء در سال ۲۵۵ هجری متولد شده است و در پس پرده زندگی می كند و روزی به امر خداوند ظهور خواهد نمود.
2- امام عسكری (ع) پیش از ولادت فرزندش امام مهدی (عج)از ولادت حضرت اطلاع داده بود، همچون به عمه اش «حكیمه خاتون»فرمود: در شب پانزدهم شعبان فرزندم مهدی از نرگس خاتون متولد می شود.
محمد بن علی بن حمزه گوید از امام عسكری (ع) شنیدم: حجت خدا بر بندگان و امام و جانشین من در پانزدهم شعبان سال ۲۵۵ در هنگامه طلوع فجر است.
امام عسكری (ع) افزون بر این كه پیش از ولادت امام مهدی بشارت داد و پس از تولد به خواص اطلاع داد كه مهدی موعود ولادت یافته است، گام دیگری برداشت و آن این بود كه برای افزایش ایمان و اطمینان شیعیان، فرزندش امام مهدی را به تعدادی نشان داد.
ابراهیم بن محمد گوید: در خانه امام عسكری كودك زیبایی را دیدم، از حضرت پرسیدم: یابن رسول الله این كودك كیست؟ حضرت فرمود «این كودك من و در آینده جانشین من است ».
امام حسن عسكری (ع) با وجود اوضاع خطرناك، باز هم برای هدایت مردم، فرزندش را به گروه كثیری از معتمدین نشان داد و تولدش را به جماعتی از ثقات اطلاع داد. ولی در عین حال سفارش می كرد كه مبحث را از دشمنان مكتوم دارند.
بعد از بشارت های امام عسكری (ع) و نشان دادن فرزند بزرگوارشان مهدی، به خواص و افراد مورد اطمینان فرمودند كه اینك نوبت خواص است كه اقدام نمایند و وجود امام مهدی را به اطلاع دیگر شیعیان برسانند تا آنان را از شك و حیرت نجات دهند.
افرادی همانند حكیمه خاتون، حسن بن حسین علوی، حسن بن منذر معاویه بن حكیم، علی بن بلال، احمدبن هلال، احمد بن اسحاق، علی بن ابراهیم مهزیار و دیگران كوشیدند و ولادت امام مهدی (عج)را به اطلاع شیعیان رساندند.
پس از شهادت امام عسكری (ع)، امام مهدی (عج) از راه نشان دادن كرامت ها و شواهد صدق در بعضی موارد مستقیماً توسط امام مهدی (عج) و در بعضی موارد با واسطه سفیران به شیعیان بیان می شد.
اسحاق بن یعقوب می گوید: از عثمان بن سعید شنیدم كه می اظهار داشت: مردِی از اهل عراق نزد من آمد و مالی را برای امام (ع) آورد، حضرت آنرا پس داد و فرمود: حق پسر عمویت را كه چهارصد درهم است، از آن بپرداز. آن مرد مبهوت و متعجب شد و حساب اموال خویش را بررسی كرد و معلوم شد كه پسر عمویش چهارصد درهم از او طلب دارد. آنرا برگرداند، سپس مبلغ باقی مانده را تسلیم حضرت نمود و حضرت پذیرفت.
علاوه این كه عده‌ی زیادی از علما و معتمدین كه تردیدی در سخنانشان نیست به گونه های مختلف به محضر آن حضرت شرفیاب شدند.
نتیجه این كه با عنایت به اخبار فراوان پیرامون ولادت حضرت بقیة الله و با توجه قرائن دیگر مانند ملاقات ها، هر شخص منصف و بی غرضی یقین و قطع به وجود مقدس امام عصر(ع) پیدا می كند.
منابع: كتاب علم الحدیث، دفتر انتشارات اسلامی / كتاب اصول كافی، باب الحجه/
/6262
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب