دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی خواستار شد:
۱۴ خرداد بعنوان روز ملی حكمت، رهبری و توانایی نامگذاری شود
به گزارش قائم دبیر شورایعالی انقلاب فرهنگی اظهار داشت: شورایعالی انقلاب فرهنگی ۱۴ خرداد را بعنوان روز ملی حكمت، رهبری و توانایی نامگذاری كند.
به گزارش قائم به نقل از مهر، سعید رضا عاملی دبیر شورایعالی انقلاب فرهنگی طی یادداشتی با اشاره به اینکه تا کنون شاهد ۴ دهه برجسته در توانمند سازی نظام اسلامی از مسیر هدایت های رهبری و حکمت ورزی برای صیانت از عظمت اسلام، مسلمانان و ملت شریف ایران و توانمند سازی کشور در خلق ارزش های بزرگ سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و البته قدرت نظامی و شکل گیری قوت و قدرت ایران اسلامی بوده ایم پیشنهاد کرد که شورایعالی انقلاب فرهنگی روز ۱۴ خرداد را بعنوان «روز ملی حکمت، رهبری و توانایی» در تقویم رسمی کشور تصویب و نامگذاری کند.
چهار دهه رهبری حکیمانه، تحول گرا و روند ساز انقلاب اسلامی در ایران و جهان
در این یادداشت آمده است: «نظام های سلطه گرا و استعمارگر از ظرفیت های نظام تجدد برای توسعه سلطه سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در چارچوب سبک زندگی مدرن، نظام شهرسازی و معماری پر جاذبه، نظام های فکری و آموزشی خاص، حتی تغییر در نظام زبانی و فکری جوامع، حس خود شرمندگی، از خود گریزی، سنت ستیزی و اثبات خود از راه عضویت در نظام فکری و فرهنگی مدرن، جوامع اسلامی و جهان غیر غرب را در راه مدرن شدن و البته غربی شدن قرار دادند و طی دو قرن حتی مبارزات ملت ها با نظام های سلطه را در ساختارهای خاص تعریف کردند تا دوام و قوام آن شکننده و ناپایدار باشد.
آنها بگونه ای پیچیده کشورهای اسلامی را در راه از خودگریزی و دیگری پرستی سوق دادند و در یک فرایند مکانیکی از دافعه های مبدا و جاذبه های مقصد استفاده کردند تا «جوامع رویایی غرب» را بعنوان آرزوی اجتماعی و جوامع دیگر را بعنوان «جوامع خراب و آزار دهنده» بازنمایی کنند.
مشخصه جوامع رویایی، حکمرانی خوب، نظام عادلانه پشتیبانی از افراد کم درآمد، تأمین کننده حقوق فردی و اجتماعی، روابط آزاد اجتماعی و تأمین کننده همه لذت های ذهنی و جنسی که پوسته ظاهری این جوامع را تشکیل می داد ولی در لایه های پنهان جوامع سرمایه داری با فاصله اجتماعی بزرگ، به هم ریختگی وضعیت خانواده و هرج و مرج روابط جنسی، تجاری شدن بدن و شان انسانی، فراوانی قمار و اعتیاد، تبعیض اجتماعی نهادینه سفید پوستان نسبت به رنگین پوستان وجود داشت.
مشخصه جوامع خراب و آزار دهنده، حکومت های ضعیف و خودکامه و وابسته، فقر فراگیر، خراب بودن منظر شهری، عدم توسعه یافتگی راه ها و نظام های حمل و نقل، ضعیف بودن خدمات بهداشت و درمان، نظام های آموزشی ضعیف، هرج و مرج اجتماعی، فقدان نهادهای خدماتی قدرتمند و کم بهره بودن از آزادی اجتماعی و از هم مهمتر ضعیف بودن نهادهای حقوقی و به انحراف کشاندن تعالیم دینی در شکل دین مناسبتی و دین بدون برنامه و مداخله اقتصادی، سیاسی و اجتماعی و از همه مهمتر فساد و بی عدالتی نهادینه بود.
در مقایسه بین به ظاهر جامعه رویایی غرب و جامعه خراب و آزار دهنده، روحیه اعتماد به نفس فردی و اجتماعی و ملی و منطقه ای گرفتار تخریب اساسی شد. ادبیات، سینما، موسیقی و همه ظرفیت های بازنمایی رسانه ای هم این تمایز را برجسته کرد و به شکلی حس «ما نمی توانیم» و «آنها می توانند» را در بین جوامع اسلامی و خیلی از جوامع غیر غربی تقویت کرد.
از سوی دیگر تمایل به رفتن به سمت جامعه برتر (جامعه رویایی غرب) و گریز از جامعه خراب و آزار دهنده، مسیرهای مدرن شدن و غربی شدن بعنوان توسعه یافتگی و مسیرهای دین گرایی و سنت گرایی بعنوان عقب افتادگی و بازگشت به قهقرا به معرض نمایش گذاشته شد.
بدیهی و روشن است که منظور از این بیان این نگاه، رد کردن همه پدیده های مدرن که البته محصول تلاش فاخر و تمدنی اندیشمندان است، نیست، بلکه آن وجهی از تجدد و جامعه مدرن مذموم است که منشاء دوری از خدا و یا تقویت کننده فساد و عقب افتادگی معنوی می شود. در واقع تجدد در نگاه جامعه و الهی پیشرفت قابل فهم و قابل بهره برداری است ولی بعنوان یک منبع برای سلطه فرهنگی و توسعه سکولاریزم امری خطرناک و مساله آفرینی است و رشد را تبدیل به یک پدیده ناهمگون و کاریکاتوری می کند.
در چنین شرایطی، نهضت امام خمینی(ره) با نگاه تحقیر آمیز به نظام های سرمایه داری و سلطه گر غرب و با استفاده دقیق از خلاء توجه به زندگی کامل و کمال در زندگی و با تاکید بر قدرت ارزش آفرین اسلام، معنای «ما می توانیم از یک زندگی پاک (حیات طیبه) برخوردار شویم» ظهور پیدا کرد.
امام خمینی(ره) بعنوان روند ساز جدید تاریخ بشر وارد میدان شد و در دوره حاکمیت کمونیست و نظام های لائیک سرمایه داری که به شکلی دوره آخر دین و دین گرایی را رقم زده بودند، اسلام ناب محمدی بعنوان منبع اصلی تحول نگرشی، تغییر در رژیم های تحمیلی و تغییرات نظام ارتباطی با دنیای غرب را به وجود آورد.
سه دهه رهبری حکیمانه و به تعبیر امام خمینی اعلی الله مقامه الشریف تلاشهای «متفکر و دانشمند» حضرت آیه الله خامنه ای با تاکید بر سه رویکرد اساسی ۱) استقلال گرایی، ۲) تمدن آفرینی نوین اسلامی، ۳) رسوا سازی جهان غرب و در راس آنها آمریکا و نظام صهیونیزم بین الملل، «ما می توانیم» را به منصه ظهور گذاشت.
امروز در صحنه نظامی، سیاسی، اقتصادی و از همه مهمتر نخبگانی و دانشی، جمهوری اسلامی ایران، به مرحله بازدارندگی رسیده است و در عرصه فرهنگی به صورت نسبی «قدرت فرهنگ اسلامی – ایرانی» و «قدرت فرهنگ مقاومت اسلامی» شکل گرفته است و بطور حتم برتری در حوزه اقتصادی باعث نهادینه شدن «قدرت بزرگ اسلامی ایرانی و قدرت بزرگ مقاومت اسلامی» خواهد شد.
طی این مسیر با نگاه حکیمانه، منسجم، هدفمند، راهبردی، تحول گرا امام خامنه ای که از خصوصیات بارز ایشان، نگرش الهی، شجاعت و حماسه آفرینی معطوف به عقلانیت الهی و برخوردار از نگاه عمیق به آینده جهان است که زمینه های چرخش تاریخ و شکل گیری روندهای جدید مبتنی بر نگاه تمدنی اسلامی را فراهم آورد. نگاه دور نگر ایشان در گام دوم انقلاب و محورهای راهبردی هفت گانه که بهره گیری از آنها باعث دست یافتن به جایگاه قدرت اول جهانی ایران اسلامی در چهار دهه آینده خواهد شد، را فراهم آورد.
اینجانب بعنوان یک محقق و علاقه مند به علم و دانش، بر این باور هستم که حریت و آزداگی، در جدا شدن از نظام اسلامی و نظام پرارزش حکمرانی فاخر تمدنی و اسلامی نیست، که متاسفانه این روزها بعنوان یک ارزش فکری و اجتماعی ترویج می شود. حریت و شجاعت، نگاه تحولی و ظرفیت ساز برای استقرار نظام اسلامی و در محور کانونی آن توجه به تقویت پیوند بین مردم و رهبری حکیم و فاخر جمهوری اسلامی ایران و تقویت انسجام و سرمایه اجتماعی است. ما می توانیم را باید طراحی کرد و با خدا باوری و خود باوری، رسیدن به آنرا محقق کرد.
باید توجه داشت که «سکولاریزم خاموش» که در نظام فرهنگی و سیاسی غرب، پنهان شده است و در بعد دیگر لائیتیسه کردن جامعه به معنای جدا کردن دین از نگرش ارزشی و عملی جامعه، توسعه کفرگوئی و کفرگرائی، ترویج نسبیت گرائی مطلق که خود گرفتار یک تناقض درونی است، سرایت دادن تکثر فرهنگی اجتماعی به مشروعیت بخشی به تکثرگرایی دینی، منجر به ضعیف کردن جامعه و پیوند جامعه با اسلام و رهبری شده است که نیازمند فهم عمیق و دقیق روش های مرموز و جبران خلاء های بوجود آمده هستیم.
یکی از القائات نظام های ظالمانه طاغوتی جهان که تجربه به انحراف کشاندن انقلاب های جهان را در کارنامه دستگاه های امنیتی و فکری خود دارند، ایجاد شکاف بین مردم و رهبری و کاهش احساس عضویت، اعتماد و امید ملی است و از آنطرف قدرت و قوت ملت ها و به صورت خاص جمهوری اسلامی ایران برخواسته از ارتباط عمیق و فراگیر مردم، جامعه فکری و روشنفکران با رهبری حکیم و الهی است که لازم است بر آن تاکید و فضای شکرانه این نعمت را فراهم آورد.
زیبنده است که ۱۴ خرداد را بعنوان «روز ملی حکمت، رهبری و توانائی» نامگذاری نماییم و در این روز مهم تاریخی که پیوستگی ارزش های انقلاب اسلامی تحقق پیدا کرده است، توانمند ها، حکمت و ظرفیت های روندسازی و تحول های بزرگ این دوران، برجسته شود.
تاکنون شاهد ۴ دهه برجسته در توانمند سازی نظام اسلامی از مسیر هدایت های رهبری و حکمت ورزی برای صیانت از عظمت اسلام، مسلمانان و ملت شریف ایران و توانمند سازی کشور در خلق ارزش های بزرگ سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و البته قدرت نظامی و شکل گیری قوت و قدرت ایران اسلامی بوده ایم. این روز یادآور توانمندی های مقاومت اسلامی در ایران و جهان و توانائی های رهبری و امت رهبری است.
انتخاب این روز ملی، محملی است برای مرور توانائی های حکمت آموز، یادآوری شکوه و عظمت رهبری و ملت شریف ایران و تجدید عهد امت و امام و ناامید کردن دشمنان انقلاب که طی این چهل و یک سال همواره در ایجاد گسست فرهنگی، ایجاد فاصله بین رهبری جانباز و دلسوخته، فداکار و وفادار با ملت شریف ایران و خصوصا به شهدا، و جانبازان و ایثار گرانی که از جان و مال و آبرو و فرصت زندگی گذشتند تا حریت و آزادی، استقلال و عظمت ملت شریف ایران تامین گردد.
امیدوارم شورایعالی انقلاب فرهنگی که اهمیت این امر را به خوبی می شناسد، در جلسه آتی و طی مسیر شورای فرهنگ عمومی نسبت به تصویب و تثبیت این روز مهم ملی و البته اثر گذار جهانی، اقدام نمایند.
به لطفا خدا، با تدبیر رهبری، از خود گذشتگی شهدا و صدیقین، جهاد گسترده و فراگیر دانشمندان ایرانی و همه ملت شریف ایران در نقطه اوج گرفتن قرار گرفته ایم و نیازمند گام دوم تحول و اقتدار هستیم تا امانت را به دست صاحب الامر بسپاریم و ذیل پرچم اقتدار جهانی امام زمان، فضای آرامش و صلح برای همه مردم جهان فراهم گردد.»
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب